Pagina's

zondag 18 maart 2012

It's summertime!

oh, oh, here we go, summer time is here
you know!
the holiday, school is closed!
we feel the vibes enuh,
summer time in a blue moon
summer time in a Kingston
summer time in the country,
summer time you noh,
my scheme

pool party!
if I for the beach me haffi reach… ah summer time!
- Vybz Kartel -

Hoi allemaal!

Aangezien het weer een dikke week geleden is verwen ik jullie met een lekker lange blog! :)

Vrijdag zijn we gaan voorlezen in de Mc Donalds. Aangezien boekiewoeki  weer kwam en Anouk daar geen in in had heb ik de taak van haar overgenomen (2x op rij, joepie!) Het was meteen ook de moment om aan seppe mijn voorleeskunsten te tonen!
Helemaal vol goede moed begon ik er aan toen er steeds meer en meer kindjes bij kwamen zitten! Uiteindelijk waren er een 20tal kinderen: héérlijk!
Iedereen die seppe een beetje kent denkt vast al: "Ik geloof nooit dat die met volle interesse heeft zitten luisteren!" Inderdaad, jullie zijn slimmer dan ik. Er was gratis wifi, dus om het gemakkelijk te zeggen: ik denk niet dat hij wist waarover het verhaal ging!
Dat kon de pret gelukkig niet bederven. De kinderen waren dolenthousiast en

als kers op de taart kwam na het verhaal de kinderambassadeur van het kbf langs, Duncan. Duncan is een echte politieker in het klein. Zeer officieel kwam hij mij een hand geven en enkele vragen stellen. Natuurlijk mocht de camera hier niet bij ontbreken, met als gevolg dat ik sinds deze week verschillende keren per dag op tv te bewonderen ben in een reclamefilmpje!
Dit filmpje wil ik jullie natuurlijk niet onthouden:



Zaterdagochten (veel te vroeg) vertrokken Seppe en ik naar Galibi.
Deze plek staat bekend om zijn reuzeschildpadden en rond deze tijd van het jaar leggen deze prachtige dieren ook hun eieren. Redenen genoeg om er op uit te trekken. Na een rit van 3,5

 uur over de hobbelige wegen kwamen we aan in Albina (dat genoemd is naar een man die trouwde met een albino vrouw, samen maakte ze 7 (albino)kinderen.) Vanuit Albino nemen we dan een korjaal (langs smal bootje) naar Frans Guyana. Dit was maar 10 minuten en plots zaten we weer in Europa! De auto's reden rechts, je moest met euro's betalen, de mensen spraken frans, er reden auto's van Peugeot, Renault, Citroën...
Voor de 'kustlijn' lagen 2 scheepswrakken. Deze lagen er al zo lang dat er gewoon palmbomen op groeiden! Echt een gek zicht!



Na deze korte onderbreking kropen we weer in de korjaal en vertrokken we voor een 1,5 uur durende boottocht naar Galibi. Na 10 minuten was ik het al beu, gelukkig zorgden de golven voor een rustgevend gevoel en al snel sliep ik. Een uurtje later werd ik wakker en toen moesten we nog maar 15 minuten varen! Van ver zagen we al dat we in het paradijs aangekomen waren! Echte stranden, met zand(!), palmbomen, hangmaten en vissersbootjes: héérlijk!


Seppe met de wurgslang

Ik met 3 aapjes op m'n schouder!
Vele tijd om van het uitzicht te genieten hadden we niet want we hadden een druk programma.
Snel onze kamers inspecteren en toen vertrokken we naar de zoo.
Deze plaatselijk zoo is opgericht voor de kinderen die er wonen. Zo kunnen ze leren hoe ze met de dieren in de natuur moeten omgaan. Natuurlijk blijft het een zoo, en zitten deze dieren niet in hun eigen natuur, toch is de opzet van deze zoo positiever dan alle andere dierenparken. In de zoo mochten we de meeste dieren vasthouden. Zo hadden we: aapjes, een neusbeertje, een baby-kaaiman, een wurgslang, schildpadden, een toekan, een luiaard...

Het was even anapassen maar tegen de tijd dat ik me over mijn schrik had gezet was het echt een leuke ervaring! De meeste dieren zijn nog erg klein en dit komt omdat ze dan nog niet over hun jachtinstinct beschikken. Vanaf dat deze dieren groot genoeg zijn om zelfstandig te leven worden ze dan ook vrijgelaten!

Na de zoo hadden we even tijd om ons te ontspannen en toen stond het avondeten al klaar.
Ons buikje rond en vol gegeten en we waren klaar voor een culturele avond. De culturele avond bestond uit Een groepje van 9 plaatselijke mensen die dansten en zongen. Ze traden vaker op en gaven informatie over hun dorp. Zowel Seppe als ik vonden dit opgezet spel, dus veel hadden we er niet aan... Tot de moment dat de leider begon te spreken. De leider had een stopwoordje: 'ja'. Soms gebruikte hij het wel 3x in 1 zin. Na een tijd hadden Seppe en ik zo hard de slappe lach dat we echt moeite hadden om dit te verbergen!

Schildpad die eieren legt!
Na een uurtje was dit gelukkig voorbij en konden we vertrekken naar de schildpadden.
We stapten weer in de korjaal voor een rit van 30 minuten. Aangezien we tegen de stroming moesten varen zaten we allemaal onder een zeil om niet nat te worden. Dit (zwarte) zeil zorgde voor een erg benauwd gevoel en de tijd kroop voorbij. Na 30 minuten kreeg onze gids gelukkig een teken van de kustwacht en hadden we een schildpad gevonden. Onze gids verteld dat ze haar eitjes al gelegd had maar dat we wel konden zien hoe ze haar nest dichtmaken. Een beetje teleurgesteld wandelden we naar het logge beest toe toen onze gids plots vreemde bewegingen maakt en ons in stilte duidelijk maakte dat we weg moesten gaan. Later kwam hij tot ons en zei hij dat er verkeerde informatie was doorgegeven: De schildpad was nog maar net begonnen met haar nest uit te graven!Dit was echt goed nieuws, want nu zouden we hel hele proces kunnen volgen. Aangezien de schildpadden pas in 'trance' komen als ze hun eitjes aan het leggen zijn moesten we nog even wachten voor we er bij konden.
15 minuten later was het zover en konden we gaan kijken. Het was echt een adembenemend zicht. Je zag de eitjes zo in het nest floepen. De gids vertelde ons dat zo'n schildpad soms 190 eitjes legt! Na 10 minuten vond ik het best wel zielig dat iedereen zo naar het beest aan het kijken was, maar de gids hield vol. Oké, het beest weet niet dat je er staat, want het is in trance, en we mochten enkel van achteren kijken, maar toch blijft het zielig.
Nadat alle eitjes gelegd waren maakte de schildpad haar nest dicht. Deze stap in het proces kan soms een uur duren, omdat de schildpad al haar sporen moet uitwissen, anders komen stropers of andere dieren haar eieren opeten. Na enige tijd kregen we bericht dat er een schildpad naar de zee vertrok, snel wandelden we 800 meter verder en zagen we een groot log beest naar zee kruipen. Dit was een prachtig beeld! Na 10 minuten kruipen bereikte het de zee en verdween het in de golven. Verbaasd van wat we net zagen wandelden we weer naar onze korjaal toen er net een schildpad aankwam!!! Spijtig genoeg hadden we geen tijd om het hele proces van deze schildpad te zien (en trouwens, als je er eentje hebt gezien, heb je ze allemaal gezien!).

Schildpad, op weg naar zee!
Tevreden kropen we terug in het korjaal en na 30 minuten konden we moe maar voldaan in ons bedje kruipen. De volgende dag deden we nog een korte stadwandeling en dan konden we weer naar huis vertrekken. We hadden ongelooflijk veel geluk, want de zon scheen en dus konden we lekker bruinen tijdens onze 1,5 durende boottocht. (lekker kleurtje pakken!!!)

Maandag zijn Seppe en ik lekker gaan zwemmen in 't zin. Later werden we vergezeld door de rest en het werd een enorm gezllige middag.

Dinsdag hebben we een laatste keer door Paramaribo gekuierd en tegen 17u was het al tijd om naar de luchthaven te vertrekken. Samen met Sanne en Kris deelden we een taxi. Natuurlijk hebben we gewacht tot het allerlaatste moment om afscheid te nemen en toon begonnen de traantjes te stromen (bij de meisjes). Natuurlijk  was dit bij de jongens NIET het geval!


De 9 dagen zijn echt voorbij gevlogen! Het was echt leuk om bezoek te krijgen, maar nu kan ons 'gewone' leventje weer beginnen. Toen Seppe en Sanne weg waren merkte ik dat ik het echt wel gemist had om met de rest op te trekken en we besloten dit meteen goed te maken met een etentje woensdagavond.

Tegen 16u kwam een bezoekend lector van kdg (vanuit België!) op bezoek om een gesprek met ons te voeren. Tegen 17u vertrokken we dan samen met hem naar de Zus&Zo om eentje te gaan drinken. 1,5 uur later was het dan alweer tijd om naar huis te vertrekken want iedereen kwam tegen 20u eten. Wij wilden de rekening vragen, maar dat mocht niet: OLE KDG ! :-D


's Avonds was het erg lekker en gezellig en ook deze avond vloog voorbij! Donderdag ontdekten we dat we nog maar een 7tal dagen in Paramaribo zijn (uitstapjes, kinderboekenfestival...) en hebben we nog eens een toeristische dag gehouden in Paramaribo. 's Avonds heeft jasmine héérlijke scampi diabolique gemaakt voor ons!
Verder heb ik mijn dagen gevuld met voor school werken en ontspannen. Vrijdag en zaterdagnacht ben ik blijven slapen bij Jasmine en Ilona omdat al de rest op uitstap was naar Galibi.


Zo dat was het dan weer.
Deze week wordt enorm druk: me mogen weer lesgeven, gaan de finales van het kbf in brokopondo begeleiden en tussendoor wil de rest eigenlijk nog een boek schrijven (benieuwd of dat gaat lukken). Volgend weekend gaan we dan (hopelijk) op back to basic. Jaja, véél te doen zoals jullie horen!


Dikke dikke zoen,
ik mis jullie echt wel!

Nog 19x slapen!

xx

4 opmerkingen:

  1. hey charlotte!
    wow ge bent gewoon nen BS (bekende Surinamer) vanaf nu! haha en die kleine kan het idd heel goed uitleggen :)
    ik krijg altijd een mega vakantiegevoel wanneer ik uw blog lees, merci daarvoor!
    jeej nog maar 18 keer slapen :)
    xx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. JALOERS!! op alles wat je daar doet. Ik blijf echt met volle belangstelling je blog lezen. Geniet van je drukke week en tot snel!
    xx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oepsie, die vorige anonieme, dat was ik, Ruth ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wij zullen wel werken,werken,werken...
    Geniet er nog maar van van! Het gewone leventje staat terug voor de deur, maar... dit pakken ze je alvast nooit meer af!!!
    Dikke X
    mama

    BeantwoordenVerwijderen